W ubiegłym tygodniu, funkcjonariusze Straży Miejskiej zostali wezwani do podjęcia interwencji wobec mężczyzny, który leżał na chodniku na jednym z kieleckich osiedli mieszkaniowych.

Patrol, który udał się na miejsce zastał leżącego mężczyznę, który jak się później okazało był pod wpływem alkoholu. Po przebudzeniu mężczyzna kopnął interweniującą strażniczkę, a następnie znieważył dwoje funkcjonariuszy SM, używając pod ich adresem słów wulgarnych i powszechnie uznanych za obelżywe, podczas i w związku z pełnieniem przez strażników obowiązków służbowych.

Następnego dnia miał miejsce kolejny incydent. Tym razem znieważenia strażników dopuścił się bardzo agresywny mężczyzna przebywający w pięcioosobowej grupie. Mężczyzna ten swoim zachowaniem zakłócał spokój i porządek publiczny, a także wywoływał zgorszenie w miejscu publicznym. Kiedy wysłani na miejsce strażnicy miejscy podjęli czynności służbowe, mężczyzna zaczął znieważać ich słowami wulgarnymi, a także naruszył nietykalność cielesną jednego z nich.

W obu przypadkach osoby, które znieważyły strażników oraz kierowały pod ich adresem groźby karalne zostały ujęte i przewiezione do komisariatu policji, w celu przeprowadzenia czynności wyjaśniających pod kątem podejrzenia popełnienia przestępstw wynikających z art. 222 § 1 (Kto narusza nietykalność cielesną funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3) i art. 226 § 1 Kodeksu Karnego (Kto znieważa funkcjonariusza publicznego lub osobę do pomocy mu przybraną, podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku).

Należy pamiętać, że postanowieniem z dnia 21 września 2005 roku Sąd Najwyższy orzekł, iż na podstawie art. 115 § 13 pkt 4 k.k strażnicy miejscy, wykonujący czynności określone w art. 10-12 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o strażach miejskich (Dz. U. z 1997 r., Nr 123, poz. 779 ze zm.), są funkcjonariuszami publicznymi.

Szczególna ochrona prawna funkcjonariuszy publicznych wyraża się w tym, iż określone zachowanie sprawcy przestępstwa wobec funkcjonariuszy publicznych jest zagrożone karą surowszą, niż analogiczne zachowanie się sprawcy wobec innych podmiotów.